Kanggo ingkang taseh belajar, mulo dereng ngaweruhi sinten Ajisaka lan oyot-oyotane Aksara Jawa. Kados ngeten, wekdal sementen wonten Prabu ingkang arane Prabu Ajisaka, kang nduwe abdi loro, kang arane Sembada lan Dora. Nuju ing sawijining dina Prabu Ajisaka lelana diderekake Sembada. Lan Dora dipun dawuhi kalihan Ajisaka nunggu keris ana ing ngomah.
Sak derenge tindak, Prabu Ajisaka sampun meseni kalihan Sembada lan Dora, yen keris kuwi ora patutu diwenehake marang liyan, kejaba Prabu Ajisaka piyambak. Tumeko kiro-kiro lelanane Prabu Ajisaka suwene wes nganti limang tahun, Prabu nembe eleng lan meling marang Sembada anggone njupok keris. Wesanane nganti dumugi omah, Sembada lan Dora podo ribut nganti suduk-sinuduk siji-sijine nganti mati bareng. Kabih-kabihe wes orang nduwe nyowo. Ing panggonan Ajisaka ora sabar nunggu marang abdine, banjur Ajisaka kundur piyambak. Sakwise neng ngomah, Ajisaka kaget banget banjur weruh andi loror-lorone tumekaning pati.
Prabu Ajisaka banjur kelingan marang dawuhe, yaiku marang abdi loro-lorone (Dora lan Sembada). Lan saknaliko kuwi, prabu Ajisaka banjur nyerat ingkang isine kados mekaten:
HA NA CA RA KA
DA TA SA WA LA
PA DHA JA YA NYA
MA GA BA THA NGA